سکوت

سکوت ، دسته گلی بود

میان حنجره ی من

ترانه ی ساحل

نسیم بوسه ی من بود و پلک باز تو بود

بر آبها پرنده  ی باد

میان لانه ی صدها صدا پریشان بود

بر آبها

پرنده بی طاقت بود.

صدای تندر خیس

و نور ، نور آذرخش

در آب آینه ای ساخت

که قاب روشنی از شعله های دریا داشت

نسیم بوسه

پلک تو

و پرنده ی باد

شدند آتش و دود

میان حنجره ی من

سکوت دسته گلی بود.!؟

نظرات 4 + ارسال نظر
یاسر سه‌شنبه 29 مرداد 1387 ساعت 10:57 ق.ظ http://asemooni.blogsky.com

سلام آسمونی

بسیار زیبا بود.

آره... بعضی وقتا ، سکوت بهترین دسته گلیه که میشه به یکی که خیلی برات مهمه هدیه بدی.

پاینده باشی

فرصت پنج‌شنبه 31 مرداد 1387 ساعت 12:17 ق.ظ http://manuscript.blogfa.com

سلام
مروری بر مطالب یادداشت های قبلی سرکار داشتم و از خواندن مجدد یادداشت(درددل برای مهربونا)لذت بردم. فکر می کنم شما در نوشتن مطالبی درقالب داستان کوتاه بسیار موفق هستید.به واقع گونه ای طنز تلخ اجتماعی برگرفته از اتفاقات روزمره.
هر از چندگاهی نوشتن مطالبی این گونه مایه خوشحا لیست.
ضمنا پاسخی به پرسشتان دادم ملاحظه نمایید.
برقرار باشید

راحله پنج‌شنبه 31 مرداد 1387 ساعت 12:56 ق.ظ http://www.raheleh-p.blogfa.com

وقتی انسان شاد است هیچ گاه مانند وقتی غمگین است عمیق نیست ،اندوه زیبایی سر بر آورده همچو گلی از تاریکی لایتناهی ،
سکوتی موسیقیایی ،
در آنجا از سر و صدا خبری نیست هیچ مزاحمی وجود ندارد و انسان میتواند در عمق بی انتهای آن فرو رود و سپس کاملا شاداب از آن سر بر آورد همچون استراحت جانبخش.
(اشو)

کریمی جمعه 15 شهریور 1387 ساعت 07:01 ق.ظ

دست آوردهای خاص زندگی همیشه در سکوت پیش کش میشوند...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد