وقتی خورشید هست، از نور و گرمای آن بهره می بریم..
وقتی نیست،به نور چراغ ها قانعیم..
و اگر چراغی خاموش شد، به نور شمع اکتفا می کنیم..
و آن زمان که شمع نیز سوخت! در ظلمت، به خیال نور دلخوشیم!!!
تا باز خورشید، صبحی بیاورد..
تا باز بدمد، روزی نو..
غصه ی دوری دلدار مرا پیرم کرد / غم هجران نگارم ز جهان سیرم کرد / گریه کردم ز فراغت گل من باور کن / که مرا غربت این شهر زمین گیرم کرد .
غصه ی دوری دلدار مرا پیرم کرد / غم هجران نگارم ز جهان سیرم کرد / گریه کردم ز فراغت گل من باور کن / که مرا غربت این شهر زمین گیرم کرد .