پیش در آمد: خطوط آبی رنگ، جملات قصار بنده است! (لبخند) و پی نوشت ها، حرفهای دلم!
این روزها ...
- خوب شده؟!
- بد نیست! مبارکه!
- رفتم پیش ...! نوبت گرفتیم.. نفری 8 هزار تومن! البته با تخفیف!
- خوبه!! تنوعه دیگه!
- خیلی شلوغ بود! چه خانوم هایی! چه مدل هایی!
- لبخند!
پی نوشت: 8 هزار تومن!؟؟!! آخرین بار که رفتم آرایشگاه، نرخ ها اینجوری نبود! آخه دختر جون! موهای به این زیبایی رو چیکار کردی!؟ شدی شبیه جنگجو های مغول!! من چی بگم آخه! بگم زشت شدی؟! تو یک خانوم تحصیلکرده ای! درآمد خوبی داری! چقدر لباس!!؟ چقدر ...! چقدر ...! چقدر جای کتاب و سایر محصولات فرهنگی تو اتاقت خالیه!! وای! وای! حیف!
- امسال هم می شوری؟!
- آره! لبخند
- برو بابا! حوصله داری!
- تو برو بابا! حوصله نداری! لبخند
- زنگ بزن شرکت های خدماتی بیان تمیز کنن.
- نه! دلم می خواد خودم تمیز کنم!
- آخه سخته! شستن اینهمه دیوار! اینهمه کار!
- به مرور انجام میدم.. خسته نمیشم. خسته هم بشم مهم نیست!
- من که اصلا کار کردن دوست ندارم!
-!!! چرا؟! با کار باید زندگی رو ساخت! نمیشه که!
پی نوشت: کار کردن لذت داره! اما نمی دونم چرا بعضی ها ازش فرار میکنن! علاوه بر لذت، درس های بزرگی هم به انسان میده! وقتی کار میکنی می تونی فکر کنی! و این خیلی خوبه! یادمه یه روز موقع ظرف شستن به کار دستهام دقت کردم! هماهنگی، نظم و سرعت! در حین ظرف شستن برام عجیب بود! .. چند روز قبل، وقتی غبار قسمتی از خونه رو تمیز میکردم به این فکر افتادم که قراره روزی وجود من هم تبدیل به چنین گرد و غباری بشه!! و یا موقع تمیز کردن دیوار به این فکر میکردم که چطور اینهمه کثیفی از سال قبل تا الان روی دیوار نشسته و من متوجه نشدم! اروم و به مرور زمان آلوده شده! و من غافل بودم! نکنه یه روزی برم سراغ قلبم و یا پرونده ی روزهای سپری شده ی عمرم! و ببینم آلوده است! و فرصتی برای جبران نداشته باشم!
با این اوصاف کار کردن خیلی خوبه! لبخند
- خدایا! همه ی مریض ها رو شفا بده! همه ی جوون ها رو خوشبخت کن! همه ی بی خونه ها رو خونه دار کن! همه ی دشمنان اسلام رو نابود کن! ظهور امام عصر رو نزدیک کن! و ... و ...
پی نوشت: فرمان! فرمان! فرمان! فرمانروا شدیم گویا!! اغلب ما خانوم ها! تو روضه ها، دست های پر النگو رو خوب می بریم بالا! بعد شروع میکنیم به دستور دادن به خدای بزرگ! من اسم اینارو دعا نمیذارم! وقتی به این جملات میگم دعا، که از سر درد باشه! حقیقی باشه! مثلا وقتی میگم: خدایا! همه ی مریض ها رو شفا بده! کاری هم انجام بدم! چه کاری از من ساخته است برای شفای یک مریض!؟ هر کاری ساخته هست انجام بدم! و باقی ...
گفتن برخی جملات برای انسان ایجاد مسئولیت میکنه!
ادامه دارد ...
خسته نباشید
چه زیباست اینطور نگاه
لبخند
متشکرم
امروز در کتابی (گیتای جدید) مطلب زیبایی خواندم!
« اگر حباب چراغ تمیز باشد نور آن درخشان خواهد بود. در حباب رنگارنگ، نور کاهش خواهد یافت. اگر چراغ را در دیگی گل آلود بگذاریم، تاریکی بجا خواهد ماند. نور چراغ یکسان است اما حامل آن نشان خود را بر آن می نهد».
شاید نگاه و درک ما انسان ها همان نور باشد! نوری از جانب خداوند بزرگ و مهربان! که با آن قادر باشیم در این سرای شگفت انگیز و پر رمز و راز (جهان) راه را بهتر ببینیم و خوب، بد و زشت و زیبایش را تشخیص دهیم! ای کاش چراغ وجودمان همیشه تمیز و پاک بماند تا نور الهی را بهتر و زیباتر منعکس کنیم و بهتر نگاه کنیم و عمیق تر ...
« در حباب رنگارنگ، نور کاهش خواهد یافت»
این جمله بیش از سایر جملات به دلم نشست! گویا تعلقات ما همان رنگ هاست! رنگ هایی که مسبب کاهش نور است!
سر بلند و سلامت باشید
سلام
سلام و عرض ادب ...
از قسمت اول چیزی نفهمیدم خیلی زنانه بود!
در قسمت اول، این جمله:
« چقدر جای کتاب و سایر محصولات فرهنگی تو اتاقت خالیه!!»
مورد تاکیدم بود! متاسفانه! توجه بعضی از مردم (که در خانوم ها شایع تر هست) بیشتر صرف ظاهر میشه! گاهی درون خودمون رو خیلی راحت فراموش می کنیم! مثلا حاضریم هر هزینه ای پرداخت کنیم تا رنگ موهامون عوض بشه! اما برای درک، فهم و اصلاح درون و دنیای پیچیده ی خودمون و اطرافمون، کمتر هزینه می کنیم و ...
ممنونم از توجه و لطف شما
فرق زیادی میان عمیق نگاه کردن و عمیق نگاه نکردن نیست،
منتها قصه بر سر نتایج این دو است که فرقشان را تریلی هم نمیکشد!
لبخند!
لبخند
نگاه کردن، عمیق نگاه کردن، نگاه نکردن،عمیق نگاه نکردن، نگاه من! نگاه او ...
نگاه!!! ...
گویا حکمت آمدن و رفتن ما، همین نگاه است! خوب نگاه کردن!
ای کاش همیشه نگاهش کنیم! همیشه نگاهمان کند!
سلام
چند باری اینجا رو خوندم. اینو برای این گفتم که بگم با فضای فکریتونخیلی غریبه نیستم. اما این پست...
کلیتش رو قبول دارم و از این تضادها زیاد به چشمم خورده و گاهی حتی باهاش درگیر شدم ولی یه چیزی رو دلم میخواد بگم. من خوشبینانه بهش نگاه میکنم و میرسم به همون
" تنوع" ی که گفتید. حتی یه آدم تحصیلکرده ... حتی یه دانشمند... حتی یه نخبه... حق داره برای تنوع هم که شده حوزه ی علایقش رو سوق بده به طرف مد (شاید از نظر ما غیر معمول باشه) به جای کتاب... به جای موسیقی... گاهی به نظر دیگران پولمونو ریختیم تو جوب ولی ممکنه از نظر خودمون ارزش تجربه کردن رو داشته باشه.
ظاهرا اینجا شکلک نداره پس (گل)!!!
سلام و عرض ادب و احترام خدمت سارینای عزیز
خوشحالم از حضورت و سپاسگزارم
دوست عزیز،در این پست من فقط حرفهای دل خودم رو نوشتم و قصد جسارت به دیگران (اهل مد) رو نداشتم! تنوع و زیبایی طلبی در ذات بشر هست و هر کسی حق داره زیبا باشه و بدنبال چیزهای جدید و متنوع ...
مقصود من این نبود دوست من که چیزی رو به جای چیز دیگری بذاریم! هر چیزی جای خودش رو داره! کتاب و موسیقی رو که نمیشه از زندگی حذف کرد! و بجاش چیز دیگه ای اختیار کرد..
آیا این امکان پذیره که من بگم: چون چشم دارم دیگه نیازی به گوش ندارم یا بگم یه مدتی فقط می خوام دست داشته باشم و حوصله ی پا رو ندارم.. این نوع انتخاب کاملا مضحک و غیر معقول هست!
اگر انسان از حالت تعادل خارج بشه و نیازهاشو تنها به یک سمت(مثلا مد) سوق بده (حتی برای تجربه) زیان میکنه! و حالتی تک بعدی پیدا میکنه و رشد و تکامل باقی ابعاد وجودش دچار اشکال میشه!
مطالعه، شیک پوشی، تنوع، زیبایی، موسیقی، تفریح و ... همه در جای خودشون لازم هستند و نمیشه چیزی رو بجای چیزی گذاشت.
ضمنا انسان (به عقیده ی من) بنابر ذات زیبایی که داره باید برای بدست آوردن زیبایی و زیبا شدن تلاش کنه، اما نباید در این مسیر تن به هر مد و شیوه ای بده .. چون نتایج چندان خوشایندی نصیبش نخواهد شد!
از توجه و لطف شما ممنونم